Wstęp

Gry i zabawy dywanowe w przedszkolu stanowią ważny element codzienności. Każdy przedszkolak musi mieć czas na zabawę swobodną, odpoczynek, zajęcia dydaktyczne oraz zabawy i gry kierowane przez nauczyciela.

Gra w bingo jest bardzo lubianą przez dzieci grą dywanową. Przede wszystkim ćwiczy szereg umiejętności tj. spostrzegawczość, logiczne myślenie, skupienie, refleks, zasady gry fair-play. Pozwala  znosić porażki i radość z sukcesu swojego lub innych. Dzięki niej następuje u dzieci rozwój percepcję wzrokowej, percepcji słuchowej oraz ogromny wzrost wiedzy ogólnej o otaczającym świecie- rozwój poznawczy.

Mianem percepcji wzrokowej nazywamy zdolność do spostrzegania i różnicowania bodźców wzrokowych, które do nas docierają. Percepcja rozwija się stopniowo w ciągu naszego życia, a jej najintensywniejszy rozwój przypada na okres od 3 do 6 roku życia. Odpowiedni poziom rozwoju percepcji wzrokowej umożliwia naukę czytania, pisania i wykonywania zadań arytmetycznych oraz rozwinięcia innych umiejętności wymaganych od niego podczas nauki szkolnej. Zatem gra w „Bingo” od samego początku przygotowuje dzieci do przyszłych aktywności intelektualnych.

Percepcja słuchowa to zdolność odbioru dźwięków z otoczenia – rozpoznawania ich, różnicowania oraz interpretowania w odniesieniu do posiadanych doświadczeń. Śmiało więc można stwierdzić, że spostrzeganie słuchowe , jest jedną z podstawowych funkcji psychofizycznych, zaangażowanych w czynność czytania i pisania. Prawidłowy jej rozwój ma bardzo duże znaczenie w ogólnym rozwoju dziecka. Gra w „Bingo” przyczynia się również do jej rozwoju, a co za tym idzie sprawia, że pierwsze lata nauki szkolnej będą dla dzieci dużo łatwiejsze i przyjemniejsze.

Dzieciństwo to czas, w którym człowiek uczy się najintensywniej. Trwa zaledwie kilka lat, a decyduje o tym, jaki mamy start. Zmiany w rozwoju poznawczym dziecka są szybkie i znaczące, warto za nimi nadążać, by pomóc dziecku przejść przez nie gładko i jak najefektywniej. Wiek przedszkolny to trzecia faza rozwoju człowieka. Inaczej nazywana jest późnym dzieciństwem, przypada na lata od 3.‒4. do 6.‒7. roku życia. Na początku trzeciej fazy rozwojowej dziecko jest ciekawe świata, gotowe do nauki i podejmowania wyzwań.

Jak powszechnie wiadomo u najmłodszych dzieci najskuteczniejszym sposobem na zdobywaniem nowej wiedzy jest nauka przez zabawę. Gra „Bingo” jest przez nas tak skonstruowana, że treści programowe z danego miesiąca współgrają z treściami zawartymi w kartach do gry. Innymi słowy nasza swobodna gra dywanowa świetnie sprawdza, utrwala, a nierzadko poszerza wiedzę zdobytą przez dzieci podczas zajęć dydaktycznych.

 

Autorzy innowacji

Paulina Staniak, Paulina Szymańska

 

Realizatorzy innowacji:

Paulina Staniak, Paulina Szymańska, Magdalena Frydrych, Justyna Soboń

 

Rodzaj innowacji

Innowacja metodyczna

 

Okres realizacji

Od października 2023 do czerwca 2024

 

Kogo dotyczy innowacja

Grupy: „Myszki, „Pszczółki”, „Zajączki”

 

Uzasadnienie potrzeby wprowadzenia innowacji

Dzieci w wieku przedszkolnym mają nadmiar energii, energii, którą nauczyciele wychowania przedszkolnego muszą w jakiś sposób poskromić. Zabawy dywanowe to rodzaj zabawy dla przedszkolaków, która łączy możliwość odpoczynku z zabawą. Nie jest to bowiem nic innego jak forma zabawy.

Spokojne zabawy dywanowe, stanowią cenne wsparcie w codziennej pracy nauczyciela. Pozwalają między innymi na:

  • uspokojenie grupy, w momentach nadmiernej pobudliwości,
  • odpoczynek po zajęciach ruchowych,
  • odpoczynek po posiłku,
  • urozmaicenie zajęć.

Podczas realizacji innowacji chcemy wykorzystać popularną grę Bingo do przyswojenia przez dzieci różnego rodzaju treści programowych.

Grę można z łatwością przygotować samodzielnie, liczbę i rodzaj obrazków (w późniejszym czasie cyfr, liter, wyrazów) zależy od tego, jaki zakres materiału chcemy przećwiczyć lub jaki poziom trudności chcemy nadać grze. Plansze powinny różnić się między sobą przynajmniej jednym elementem. Dla podniesienie trudności gry warto dobrać podobne elementy np. takie same czapki, ale różniące się kolorem.

Formę gry można przygotować w postaci podstawowej czyli tabelki lub zastosować bardziej oryginalną formę np. słoik wypełniony różnego rodzaju owocami,  trawnik z różnymi kwiatami.

Każda przygotowana gra zostanie stworzona w taki sposób aby utrwalić konkretną partię materiału, konkretną umiejętność (np. rozróżniania i nazywania figur geometrycznych).

 

Cele do osiągnięcia, spodziewane efekty

Cele ogólne:

  • stwarzanie warunków do wykorzystania tkwiących w dziecku możliwości intelektualnych,
  • nabywanie wiedzy, umiejętności zawartych w podstawie programowej poprzez grę dywanową.

 

Cele szczegółowe, dziecko:

  • zna zasady gry w bingo,
  • potrafi skupić uwagę podczas gry,
  • współpracuje z rówieśnikami podczas gry w parach,
  • potrafi cieszyć się z wygranej,
  • uczy się, że nie zawsze się wygrywa,
  • jest spostrzegawcze,
  • potrafi skupić uwagę na grze,
  • rozpoznaje i nazywa „dary jesieni”,
  • rozpoznaje i nazywa kolory,
  • nazywa różne części garderoby,
  • potrafi określić położenie przedmiotów względem siebie (określa stosunki przestrzenne),
  • potrafi nazwać rośliny, przedmioty, zjawiska charakterystyczne dla wiosny,
  • zna figury geometryczne (koło, kwadrat, trójkąt, prostokąt),
  • potrafi określić i porównać wielkość przedmiotów.

 

Sposób realizacji innowacji

         Dzieci z nauczycielem będą grały w dowolną grę bingo podczas oczekiwania na posiłek, jeśli nastąpi potrzeba wyciszenia grupy i w dowolnym czasie podczas dnia. Podczas grania najwygodniej jest siedzenie na dywanie.

Na początku rozdajemy dzieciom plansze – w zależności od tego, ile ich mamy albo jaką formę pracy zaplanowaliśmy na dane zajęcia, każdemu po jednej lub np. jedną na parę czy grupę, oraz zestaw nakrętek (kółeczek, żetonów) – musi ich być tyle, ile obrazków na planszy.

Sobie lub osobie, którą wyznaczamy do prowadzenia gry, zostawiamy zestaw kart (mogą losować je też po kolei dzieci – taka wersja świetnie sprawdza się na zajęciach indywidualnych lub w mniejszych grupach. Wówczas dzieci nazywają to, co znajduje się na kartach). Nauczyciel/prowadzący losuje karty i mówi co się na nich znajduje.

Przedszkolak czy też grupa, która odnajdzie u siebie obrazek odpowiadający obrazkowi, który wylosował prowadzący, zakrywa go nakrętką. Gdy wszystkie obrazki na planszy zostaną zakryte, krzyczy „Bingo!”, tym samym wygrywając grę. Grać można do momentu aż wszyscy gracze zakryją swoje pola na planszy.

 

Metody: słowne, oglądowe, praktycznego działania.

 

Formy pracy: indywidualna, grupowa.

 

Przebieg realizacji (plan, harmonogram)

 

Październik – gra bingo „Dary jesieni”

  • rozpoznawanie charakterystycznych atrybutów jesieni,
  • odróżnianie kasztanów od żołędzi,
  • nazywanie grzybów i odróżnianie grzybów (muchomor, prawdziwek).

 

Listopad, grudzień  – gra bingo „Kolorowa odzież”

  • rozpoznawanie i nazywanie różnych części garderoby,
  • rozpoznawanie i nazywanie kolorów.

 

Styczeń, luty – gra bingo „Gdzie jest kotek”

  • określanie położenia kotka np. kotek za pudełkiem, w pudełku,
  • nauka określania stosunków przestrzennych.

 

Marzec, kwiecień – gra bingo „Mamy wiosnę”

  • rozpoznawanie i nazywanie przedmiotów, roślin i zjawisk charakterystycznych dla wiosny.

 

Maj, Czerwiec – gra bingo „Figury geometryczne”

  • rozpoznawanie i nazywanie figur geometrycznych,
  • rozpoznawanie i nazywanie kolorów,
  • określanie i porównywanie wielkości figur geometrycznych.

 

Spodziewane efekty

Korzyści płynące z realizacji innowacji:

Dla dziecka:

  • kształtowanie umiejętności społecznych: porozumiewanie się z innymi dziećmi i dorosłymi, zgodne funkcjonowanie w zabawie i w sytuacjach zadaniowych,
  • zdobywanie umiejętności radzenia sobie z porażką,
  • wspomaganie rozwoju mowy oraz innych umiejętności komunikacyjnych dzieci,
  • wspieranie w rozwijaniu czynności intelektualnych, które stosują w poznawaniu i rozumieniu siebie i swojego otoczenia,
  • wspomaganie ich rozwoju intelektualnego oraz podnoszenie poziomu wiedzy ogólnej,
  • wspomaganie rozwoju percepcji wzrokowej oraz słuchowej, które odgrywają bardzo ważną rolę w procesie nauki czytania i pisania.

Dla nauczycieli:

  • poszerzenie warsztatu pracy o nowe umiejętności i wiadomości,
  • wykorzystywanie w pracy ciekawych metod,
  • rozbudzanie kreatywność nauczycieli.

Dla przedszkola:

  • kreatywność nauczyciela,
  • zdobycie przez nauczycieli nowego doświadczenia i wiedzy,
  • podnoszenie jakości pracy przedszkola,
  • wykorzystanie nowych metod pracy;
  • promocja przedszkola.

 

Ewaluacja 

Realizowana innowacja pozwala na systematyczną ewaluację, która będzie służyć badaniu nabytych umiejętności w poszczególnej grze.

Sposoby ewaluacji:

  • obserwowanie dzieci podczas zajęć,
  • rozmowy indywidualne z dziećmi,
  • analiza poziomu zdobytych umiejętności podczas wykonywania kart pracy,
  • analiza aktywności dzieci podczas zajęć i podczas gry.

 

Informacje zdobyte podczas ewaluacji pozwolą na stwierdzenie w jakim stopniu zostały zrealizowane założone cele oraz czy taka forma pracy z dziećmi jest skuteczna i przynosi oczekiwane rezultaty.

 

Bibliografia:

„Gry i zabawy matematyczne w przedszkolu” – Wojciechowska Krystyna, wydawnictwo NOWIK

„Jak kreatywnie wspierać rozwój dziecka? Wspólne gry i twórcze zabawy, dzięki którym rozwiniesz jego zdolności” – Minge N., Minge K.

„Teoria Piageta. Poznawczy i emocjonalny rozwój dziecka.” – Wadsworth Barry J., Warszawa 1998